....

Samotność...

To taka straszna dama, uwięziła mnie

zniewoliła mój umysł i wolę

Jestem niewolnikiem tej bezwzględnej carycy

me myśli, me serce wypełnia mgła

czarna , gęsta

bez wiary na lepsze jutro

bez nadziei na wiarę w miłość

gdzie jesteś nadzieja

do kąt odeszłaś wiaro!

Gdzie ukryłaś zła samotności mą miłość

pukam do drzwi komnaty okrutnego tyrana, ale nie ma nadziei na ułaskawienie....

Odchodzę pogrążona

zatopiona w czeluściach samotności.....