Maraton w weekend

To będzie ciężki weekend... tak sobie pomyślałam w piątek.

Jak my to zrobiliśmy... to w zasadzie nie wiem...

Kurczę nie prawda wiem i aż głupio się przyznać...

Na samym początku naszej znajomości z Błażejem i Emilką wykombinowaliśmy, że pobiegniemy jakieś takie zawody - nie tylko biegowe - i padło na duatlon... ale … i tu zaczyna się historia naszego szalonego weekendu :)

Gdy zapisałam się na Szakala razem z Maćkiem, Błażej powiedział, że w przeddzień półmaratonu jest duatlon...

Długo zajęło mi zapisanie się na te zawody.

Nie byłam przekonana do nich do końca.

Oczywiście nie byłabym sobą, gdyby ciekawość nie wygrała.

I tak, w sobotę o 10.00, wystartowaliśmy w Dobrej w duatlonie :)

Oczywiście dotarliśmy tam samochodem Emilki, a nasze rowery dostarczył Błażej.

Mój rower... hm!

To jest jeden z niepasujących elementów do tej konkurencji .. no ale zapisana i trzeba wystartować.

Siedem i pół kilometra spokojnego biegu - takie było założenie, i tak zostało zrealizowane.

Spokojnie, później jeszcze trzynaście na rowerze... to już nie do przewidzenia.

Mój rower nie chciał ze mną współpracować.

Koła mu grzęzły, przerzutki nie wchodziły - jakaś masakra... a na koniec, na zjedzie z górki, zaliczyłabym piękną wywrotkę .

Ale to nie koniec przygód... oczywiście po biegu trzeba było przesiąść się na rower... kask, rękawiczki, nie wiem ile czasu mi to zajęło, ale jakoś dałam radę.

Później zmiana z roweru na nogi...

Tu rower zabrał Zbyszek.

Kask wylądował na ziemi, a reszta odzieży na poboczu strefy zmian i po drodze na trasę .

Okulary, rękawiczki opaska... wszystko, co można z siebie zrzucić....

I gdzie są moje nogi... ktoś zabrał mi moje nogi ?!…

...

potrzebowałam pięciuset metrów, by mój mózg oddał moje nogi...

Dokończyłam dwukilometrowy bieg, dobiegłam jako przedostatnia ….ale i tak byłam z siebie zadowolona. Super zabawa :) Paradoksem tej zabawy był puchar :)

Niedziela to kolejna zabawa, ale tu już nie będzie tak jak wczoraj... tu jest plan, który trzeba wykonać :)

Wczoraj odebraliśmy pakiety startowe, więc dziś można było dłużej pospać :)

Ruszyliśmy ku przygodzie z półmaratonem o 10:30 …

Dojechaliśmy na miejsce, zaparkowaliśmy i zrobiliśmy rozeznanie w terenie.

Czyli zlokalizowaliśmy depozyt, szatnię i toalety :)

Do startu zostały dwa kwadranse...

Rozgrzewka z Moniką dookoła stawu …

I na start.

Wystrzał, biegniemy …

Gadamy sobie i zastanawiamy się, jak to będzie, gdy będziemy kończyć …

Minęły trzy kilometry, a my sobie rozmawiamy, szybko mija czas …

Na ósmym kilometrze – chyba na ósmym kilometrze mija nas lider wyścigu :)

My sobie drepczemy :)

Biegnę.

Spoglądam na pulsometr - trochę dużo - więc mówię do Moniki: - Za szybko biegniemy.

Monika zwalnia i biegniemy razem.

Do szesnastego kilometra biegniemy razem, później się rozdzielamy.

Ona biegnie szybciej - ja swoim tempem...

Dobiegam do mety, ostatnie trzy kilometry biegnąc tak szybko, jak tylko mogę …wyprzedzam trzy dziewczyny i wpadam na metę …

Na mecie jest już Maciek Mazerant, i Monika Strobin... czekamy na innych...

Pojawiają się po kolei nasi klubowicze...

Są dziewczynki … Justyna i Gabrysia – wielkie brawa, dziewczyny!

Za nimi wbiega Emilka :)

Super :)

W końcu odmeldowują się wszyscy...

Idziemy przebrać się w suche ciuchy...

Jako drużyna zajmujemy czwarte miejsce. Ale i tak w dniu dzisiejszym dla mnie osobiście największymi bohaterami tego biegu są Justyna Pastwińska , Gabryiela Siedlecka

i Emilka :)

Dziewczyny! Jesteście wielkie :)

Wasza pierwsza połówka - brawo wy :)

Jak co roku bieg odbył się w pięknym malowniczym lesie … było bajecznie kolorowo :)

Wracamy za rok :)