Nieboskłon...

Niebo haftowane złotą nicią

gwiazdy

oblicze księżyca

po sklepieniu podróżują

wyznaczają czas

określają zmiany

dla nich nie ma języków

one bez paszportów

podróż swą kontynuują

świecą nocą

w dzień śpią

a może wcale nie?

Może dobrze się bawią

zakładając pelerynę niewidkę?

Słońce oświetla nieboskłon

godziny nam wskazuje,

po niebie wędruje

świat z góry podgląda

swojej prywatności strzeże...

miłości sprzyja

jej hołd składa

czasem chmurką się okryje

raz białą

innym razem ciężką szarą

pokazuje, że mu smutno

żal mu świata...

gdzie brak miłości

wiary

i nadziei

gdzie brak zrozumienia

uśmiecha się gdy szczęście panuje

radość

wiara i zrozumienie

gdy miłość króluje

słońce i gwiazdy

niebo i woda

liście na drzewie

kwiaty w ogrodzie

mrówki w mrowisku

wiatr w konarach

deszcz drążący w skałach

strumyk szemrzący

wciąż opowiada

opowiada o miłości

opowiada o dwojgu ludzi

opowiada o radości i smutku

opowiada o nadziei

opowiada o życiu

niezwyczajnym...

o życiu we dwoje